Het Oera Linda-boek is een omstreden handschrift dat in 1867 opdook. Het beweert een kroniek te zijn van een oeroude Friese beschaving Het vertelt over zeden, geloof, catastrofes en de strijd tussen goed en kwaad. 

De naam komt van de familie van Cornelis Over de Linden, een timmerman uit Den Helder, die het boek had geërfd en het liet ontcijferen.

De tekst is geschreven in een archaïsche variant van het Oudfries en doet zich voor als een authentiek historisch document, overgeleverd door vrouwen, zogenoemde burgmagden of Fryas. en over Altlan (Atlantis) opgevoerd als een oud en machtig land bewoond door friezen dat door grote overstromingen verloren ging. De inhoud wekt de indruk dat de Friezen een nobele, vreedzame beschaving vormden die lang vóór het christendom al hoge morele waarden kende.

Volgens Goffe Jensma, emeritus hoogleraar Friese taal en cultuur, is het boek niet echt, maar een literaire mystificatie. Hij wijst François HaverSchmidt aan als hoofdauteur van het inhoudelijke deel. Hij werd geholpen door zijn studievriend Eelco Verwijs, die in Leiden klassieke talen en letterkunde had gestudeerd. Hij hielp waarschijnlijk bij het vormgeven van het pseudo Oudfries, waardoor het boek een geloofwaardig oud document leek.

Het Oera Linda-boek is vermoedelijk geschreven met als doel het kritisch denken te stimuleren, vooral over religie. Veel passages lijken te spotten met religieuze dogma’s. De schrijvers wilden waarschijnlijk aantonen hoe gemakkelijk mensen de bijbelse teksten letterlijk nemen en daarmee hun gezond verstand verliezen.

Het boek is dus geen historische bron, maar een filosofisch-spirituele uitdaging: neem niet alles voor waar aan, denk zelf na. Dat maakt het nu nog meer relevant dan ooit.

Dat HaverSchmidt tot Frisia behoorde, is geen detail, maar de sleutel. Het Oera Linda-boek is een product van een geest die binnen het gezelschap werd gekoesterd: een liefde voor het woord, een scherp oog voor menselijke dwaasheid, en de durf om zelfs de waarheid te relativeren.